Kardiologia dziecięca

Ogłoszenie

SERCE DZIECKA- BEZ TAJEMNIC.

#1 2007-09-11 17:02:52

Angel

Administrator

Skąd: .
Zarejestrowany: 2007-07-28
Posty: 105
Punktów :   
WWW

przełożenie wielkich pni tętniczych d- TGA

Przełożenie wielkich pni tętniczych (d-TGA)
Jest drugą co do częstości wadą siniczą i stanowi 4-9% wszystkich wrodzonych wad serca u dzieci. Charakteryzuje się zgodnym połączeniem przedsionkowo-komorowym (prawidłowe połączenie przedsionków i komór) i niezgodnym połączeniem komorowo-tętniczym (aorta odchodzi od prawej komory, pień płucny - od lewej). Dzielimy je zazwyczaj na: przełożenie proste - bez istotnych wad współistniejących (około 70% dzieci) oraz przełożenie złożone - w którym współistnieją inne wady, najczęściej ubytek przegrody międzykomorowej i zwężenie drogi odpływu prawej komory.
Przebieg wady jest uwarunkowany stopniem hipoksji tkankowej, zdolności komory systemowej (anatomicznie prawej) do utrzymania zwiększonego obciążenia, rodzaju towarzyszących anomalii i stanu krążenia płucnego. W naczyniach płucnych mogą rozwinąć się ciężkie zmiany morfologiczne przed upływem 1-2 roku życia, szczególnie u tych dzieci, które mają współistniejący ubytek przegrody międzykomorowej lub duży przetrwały przewód tętniczy, bez towarzyszącego zwężenia drogi odpływu lewej komory. Blisko 90% nie leczonych pacjentów umiera przed upływem 1 roku życia. Główną przyczyną śmierci jest anoksja i kwasica, a następnie zastoinowa niewydolność serca. Inne przyczyny zgonów, to incydenty zatorowo-zakrzepowe, szczególnie mózgowe.
Zabiegiem, który zmienił rokowanie wady była septostomia balonowa wg Rashkinda, poprawiająca mieszanie się krwi na poziomie przedsionków, zmniejszająca anoksję, pozwalająca na odroczenie zabiegu operacyjnego na kilka miesięcy. W latach 60-80 najczęściej metodą Mustarda/Senninga. Po tych zabiegach krew z żył systemowych jest nakierowana do zastawki mitralnej, a z żył płucnych do zastawki trójdzielnej. Jest to tzw. korekcja fizjologiczna, w wyniku której prawa komora nadal pełni funkcję komory systemowej.

Operacje te obecnie zastąpiono korekcją anatomiczną (arterial switch, operacja Jatene), która przywraca zgodność połączeń komorowo-tętniczych. Operacja Jatene przeprowadzana jest u noworodków w wieku do 3 tygodnia życia. U dzieci starszych konieczne jest wstępne przygotowanie lewej komory do pełnienia funkcji komory systemowej. W tym celu wykonuje się zwężenie pnia płucnego opaską (banding) z ewentualnym wytworzeniem zespolenia systemowo–płucnego (utrzymanie odpowiedniego przepływu płucnego). Wielokrotnie zwiększone obciążenie następcze lewej komory prowadzi do przyrostu masy mięśniowej komory. Po tym okresie przygotowawczym wykonywana jest korekcja anatomiczna z jednoczesnym zamknięciem zespolenia systemowo–płucnego. W efekcie, lewa komora pełni rolę komory systemowej. Zabieg ten wymaga przeszczepienia tętnic wieńcowych do neoaorty (wcześniej - pnia płucnego). U chorych ze współistniejącym istotnym ubytkiem przegrody międzykomorowej i zwężeniem zastawkowym lub podzastawkowym pnia płucnego wykonuje się operację metodą Rastelliego. Polega ona na zamknięciu ubytku międzykomorowego dużą łatą kierującą krew z lewej komory do ujścia aortalnego. Odcinek proksymalny pnia płucnego jest zamykany, a odcinek dystalny łączony z otworem w ścianie prawej komory za pomocą naczynia sztucznego lub homogennej tętnicy płucnej. Celem operacji jest zmiana przepływu krwi na poziomie komór - krew z komory lewej, przez wewnętrzny tunel płynie do aorty, a krew z komory prawej, poprzez wszczepiony zastawkowy konduit (zwykle homograft), do łożyska płucnego. W efekcie komora lewa jest komorą systemową.

U chorych z dużym ubytkiem przegrody międzykomorowej i rozwiniętym nadciśnieniem płucnym wykonuje się czasem paliatywny zabieg metodą Mustarda lub Senninga z pozostawieniem ubytku, lub nawet jego poszerzeniem, dla poprawy saturacji krwi tętniczej. Zabieg ten zwykle znacznie zmniejsza sinicę, poprawiając stan ogólny pacjenta, pozostawiając przeciek na poziomie komór jako wentyl bezpieczeństwa w przypadku wzrostu ciśnienia w tętnicy płucnej. Tacy pacjenci powinni być leczeni jak inni chorzy z zespołem Eisenmengera. Niezależnie od rodzaju wykonanej operacji, wszyscy pacjenci wymagają regularnej kontroli, na którą składa się, oprócz wnikliwego badania podmiotowego i przedmiotowego: RTG klatki piersiowej, spoczynkowe badanie elektrokardiograficzne, pełne badanie echokardiograficzne, oznaczenie saturacji krwi tętniczej lub kapilarnej.

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
bmw klub ostrowiec hotel wellness na weekend w Ciechocinku aleoleje