Ubytek przegrody przedsionkowo-komorowej (kanał przedsionkowo-komorowy)
Odległe wyniki korekcji zależą od anatomii wady przed operacją (wspólna zastawka przedsionkowo-komorowa, dwa odrębne pierścienie zastawki dwudzielnej i trójdzielnej, przemieszczenie płatków i pierścieni zastawek przedsionkowo-komorowych nad ubytek przegrody międzykomorowej, dominacja lewej lub prawej komory albo postać zbilansowana), stopnia nadciśnienia płucnego i resztkowej niedomykalności zastawki dwudzielnej. W wielu przypadkach po plastyce rozszczepu zastawki dwudzielnej niedomykalność znacznie się zmniejsza. Wraz z upływem czasu po korekcji mogą narastać niemiarowości z wystąpieniem całkowitego bloku serca włącznie; może być także wskazana wymiana zastawki dwudzielnej.

Badania kontrolne. Po korekcji ubytku przegrody przedsionkowo-komorowej raz w roku należy wykonać standardowy i holterowski zapis EKG oraz zdjęcia RTG klatki piersiowej z obliczeniem wskaźnika sercowo-płucnego. Na podstawie badania echokardiograficznego należy ocenić stopień resztkowej niedomykalności zastawki dwudzielnej oraz zwężenia w drodze odpływu lewej komory, resztkowy przeciek z lewej komory do prawego przedsionka lub na poziomie przegrody międzyprzedsionkowej i międzykomorowej, a także określić przewidywane ciśnienie w prawej komorze.